Οι φετινες διακοπες μου με την γυναικα μου (και τα καλαμια μου ) με βρηκαν στην πανεμορφη Σκοπελο , γνωστη και ως ενα απο τα νησια της ταινιας MAMMA MIA . Δεν θα γραψω τις εντυπωσεις μου για το νησι γιατι θα ειναι ταξιδιωτικος οδηγός , αλλα θελω να μοιραστω με σας τα γενονοτα του λιμένα Αγνωντα .
Ενα απο τα απογευματα μετα απο αρκετες ωρες στη θαλασσα στην παραλια της καστανης (ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ , αρκει να μην κατεβασετε το αυτοκινητο μεχρι κατω , γιατι θα κανετε τους εκει γερανους πλουσιους ) , φτανοντας στο δωματιο ειχαμε την ιδεα για ενα απογευματινο - βραδυνο ψαρεμα . Ξεκινησα με δυο καλαμια 4,20 για casting , και δυο καλαμια για spinning ΦΥΣΙΚΑ.
Φτάσαμε στο σούρουπο , μέχρι να ανοίξω τον τρίποδα βλέπω κάτι κοκάλια κάτω απο το μoλο να κυνηγάνε σαν τρελά . Αυτό ήταν, για πότε έστησα και έριξα ένα καλάμι casting δεν το καταλάβα , το ένστικτο του spinner τα είχε κάνει όλα ευθεία . Στο καπάκι ετοιμάζω ενα awa shima με action 10 -60 , με μηχανάκι το catana 4000 με μπροστά φρένα γεματο με 25 trabuco , και παράμαλο επίσης 25 flurocarbon δεμένο με ενισχυμένο στριφτάρι στη μάνα , ενω στην άκρη στριφταροπαραμάνα επισης ενισχυμένη . Οι πρώτες ρίψεις εγιναν χωρίς κανένα αποτελέσμα , εξαλου στην θάλασσα τα πράγματα δεν εδιχναν οτι υπάρχει κυνήγι .
Οι βάρκες λοιπόν άρχισαν να βγαίνουν κατά τις εννέα και μισή , αυτό με ανάγκασε να μαζέψω το καλάμι τεμπέλα αφου υπήρχε κίνδυνος να το πάρει αγκαλιά καμιά βαρκα . Στο κενό αυτό εριξα μια καρούλα με συρόμενο βαρίδι και δολωμένη με μάνα , την οποία κ
αι εδεσα σε μια καρεκλα απο αυτές για την παραλία που είχα στήσει στο λιμανακι.
Στις δέκα το βράδυ άρχισε ένας μεγάλος πανικός ......... το κυνήγι είχε αρχίσει για τα καλά..... τα σημάδια του ηταν ορατά ακομά και στην επιφάνεια....... Οι ρίψεις και εναλλαγές στα τεχνητά ήταν πια γεγογός και η ελπίδα ότι κάτι θα γίνει σε φούντωνε .
Τα ψάρια ήταν εκει ,βέβαια έιχαν και πολύ φαί μπροστά τους οπότε το τα ξεγελάσεις ήταν αρκέτα δύσκολο . Εξαλου η θάλασσα εκεί ηταν πραγματικό διαμάντι διαφάνειας . Γύρω στις δέκα και μισή αλλάζω ενα τεχνητό σε έναν diver ασημι - μπλέ 9cm - 13γρ. , και τον στέλνω σε μια ρίψη εκεί που φαινόταν ότι κάτι γίνεται .Στα πρώτα μέτρα ανακτησης αισθάνομαι το καλάμι να κοκαλώνει στην κυριολεξία , η μύτη του να λυγίζει δυνατά , τραβάω το καλάμι απότομα προς τα πάνω και αρχίζω να παίρνω πετονια με αρκετή δυσκολια ενω τα φρένα που είχα ρυθμίσει στο όριο της πετονιας άρχισαν να γρυλίζουν.
Μάζευα εγω το ιδιο και το ψαρι , φωναζω στη γυναικα μου "απόχη" ,γιατι απο το βάρος και την αντισταση ηταν φανερό ότι ήταν κάτι καλό και όχι καποιο απο τα κοκάλια που είχα δει. Τελικά μετά από λίγο το catana εφερε στο μoλο το ψάρι που τώρα πια ήταν από κατω μου και χτυπιόταν στη κυριολεξία .
Λαθος .. δεν είχα φακό στο κεφάλι μου να δω τι ήταν και που ήταν για να αποχιαστεί , λεω στη γυναίκα μου να φέρει το φακό που είχαμε για τα καλαμάρια το χειμώνα , μεχρι να τον φέρει μαζί με την απόχη το ψάρι χτυπιόταν μαζί με το καλάμι μου . Έρχεται και ο φακός τον αρπάζω και τον ρίχνω στη θάλασσα ……. Ηταν λούτσος καλός. Αυτό με άγχωσε περισσότερο γιατί αν δεν τον αποχιάζαμε γρήγορα θα τα έκοβε όλα και γεια σας
… Τελικά η νατάσα τον απόχιασε εξαιρετικά , ενώ εγω κρατουσα το καρφωμένο καλάμι και το φακό. Όταν βγήκε έξω αισθάνθηκα μια λύτρωση . Ή
ταν ένας δυνατός λούτσος γύρω στο 1,5 kg που μέχρι τελευταία στιγμή μαχόταν δυνατά .
Αρκετός κόσμος που εκανε βολτα στο λιμάνι ήρθε να δει το ψάρι και να ρωτήσει πως βγήκε , παιδια θέλανε να τον αγγίξουν αλλα ο θυμος του λούτσου μέχρι να του βγαλω το τεχητό από το στoμα με πένσα ήταν αρκετός για τα διώξει.
Αφού τελικά έβγαλα το τεχνητό από το στόμα του κυνηγού , συνέχισα αμέσως τις ρίψεις σε σημεία όπου έβλεπα κίνηση , καμιά απόκριση στο καλάμι .Σε μιση ωρα μετά η θάλασσα είχε γίνει μπανιέρα.
Στις έντεκα και μετά όλα είχαν ηρεμησει , εγώ συνέχισα από τη πόρωση μέχρι της 12:00.
Η εξάντληση από την ολοήμερη εκθεση στο ήλιο , το κολύμπι , την οδήγηση. και το τρελό spinning εδωσε το σήμα να μαζέψω. Μέχρι να μαζέψω τεχνητα , καλάμια η γυναίκα μου πήγε να σηκώσει την καρούλα , καθώς την μάζευε μου φώναξε
«κατι εχει επάνω» , μέχρι να πάω προς το μέρος της είχε φέρει στο μoλο ένα ωραίο κοκάλι…..
Το καμπανάκι σήμανε στο κεφάλι του spinner , με απορία βέβαια πως έπεσε το κοκάλι σε αυτό το δόλωμα και σε τέτοιο βάθος , αλλα ήταν η αφορμή για τη συνέχεια σε λίγες μέρες μετά τον όμορφο λούτσο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου